Dus. Ben je net geslaagd voor je tandartsdiploma of hoe zo’n onnozel ding ook heet (iedere boerenlul kan wat tanden uit een bek rammen), mag je nóg niet werken. En dat omdat je zo eigenwijs als wat bent.
Iedere werkgever stelt bepaalde eisen aan z’n werknemers. Simpele eisen waar iedereen wel aan wil en kan voldoen. Het is geen moeite om dagelijks gewoon op tijd te komen, genoeg pauze te nemen en de juiste werkkleding aan te trekken. Behalve als ‘t aan lange mouwen toekomt, dan wil er nog wel eens een ezel z’n kop in het zand steken.
Kista, Noord-Zweden. Een 29-jarige student heeft dus eindelijk haar diploma behaald en mag zich officieel tandarts noemen! Maar dan moet ze nog wel eerst een baan vinden. Mwoah Gertjuh, verrekastniewoaris, ze vindt een plek in een praktijk! Nou, zo moeilijk was dat niet. alles is gelukt, op verandering van godsdienst na blijkbaar. In Zweden zijn de tandartsen verplicht om korte mouwen te dragen, hygiëne enzeau. No problemo. Lange mouwen zijn voor mietjes. En moslima’s. Want dat mag niet van Allah. Foei, je laat je armen zien! Doe Satan de groeten wanneer je ‘m tegen komt daar beneden.
Enfin. Logischerwijs *kuchproest* weigerde ze dat. Ze vond het blijkbaar zo erg dat ze een rechtszaak aanspande tegen de praktijk. “Iesj discriminaatsie”, zal ze gezegd hebben en dat vindt ze blijkbaar €15.000 waard. Logisch natuurlijk. Iesj allemaal discriminaatsie, mensen. Behalve als de gediscrimineerde er geld voor krijgt, dan mag het
De Zweden zelf zijn blijkbaar niet van lotje getikt. De rechtbank noemde het een logische hygiënische maatregel en gaf de vrouw geen gelijk. Wat de vrouw wel kreeg was de rekening: €25.000. Kost wat, maar dan heb je ook niks.
“Dat is onaanvaardbaar”, huilde de geplaagde moslima. “Ik heb nu geen inkomen, dus geen geld.” En, komt ‘ie…: zal je toch je handen uit je mouwen moeten steken, meid.