Well it’s one for the other.
With a voice full of fire,
we will sing for victory!

There’s no-one who’ll stop us
cause they won’t believe
the strength of you and me.

Als je als voetbal-fan elke maandag-, vrijdag- en zondagavond naar sportprogramma’s als Studio Voetbal en Voetbal International kijkt, zijn er een paar dingen die gelijk al opvallen.

1) Jack van Gelder heeft veel te vaak en belachelijk bruine kop. Conclusie: de beste man gaat te vaak op vakantie. EN DAT VAN UW BELASTINGGELD!
2) Ajax heeft aankomende zondag geen schijn van kans tegen FC Twente.

Dat eerste is sowieso waar, want laten we wel wezen, als je per jaar 30 à 35 uitzendingen hebt en de helft van die uitzendingen ben je er niet omdat je met je poffertjesporem in een warm land zit, óf je bent er wel maar je komt net uit een tropisch land vandaan, dan is er toch echt iets goed mis.

Enfin, daar gaat het niet om. Het gaat om puntje 2). Zondag, the Battle of the Titans. Hoewel, door sommigen wordt het ook wel David vs Goliath II genoemd. Als je als Ajax-fan iedere maandag- en vrijdagavond naar de heren Genee, Derksen en van der Gijp kijkt, zakt de moed je in de schoenen. Het lijkt er even op alsof zij de kans dat Osama bin Laden uit de dood herrijst en de plaats inneemt van Hillary Clinton als minister van Buitenlandse Zaken in het huidige kabinet-Obama.

(inb4’lulzosamaisstillaliveudumbass’)

Voor zij die niet helemaal doorhebben hoe het zit momenteel, nu volgt de stand van zaken.

Eigenlijk valt hier niks meer over te zeggen. Als Ajax a.s. zondag in Amsterdam wint, zijn ze voor het eerst sinds 9 mei 2004 kampioen. Toen ook thuis, tegen NAC Breda. Uitslag: 2-0. Wesley Sneijder en Zlatan Ibrahimovic waren destijds de helden. Heel Amsterdam zou nu tekenen voor diezelfde uitslag. Dezelfde doelpuntenmakers zal lastig worden, maar ach… als Sneijder en Ibrahimovic tegen NAC kunnen scoren, kunnen Siem de Jong en Christian Eriksen dat zeker wel tegen FC Twente.


With the heart of a lion
we will fight till the end.
Bare naked as it can be.

We’ll tear down the walls
and march into their cities.
They’ll surrender by what they’ll see.

De wedstrijd van afgelopen zondag (óók tegen FC Tukkerland) moeten we niet vergeten, zowel in aanvallend als verdedigend opzicht niet. Aanvallend ging het prima, met hier en daar wat slordige fouten, maar juist in een kolkende ArenA zullen er geen fouten gemaakt gaan worden. De vier verdedigers gingen echter íets te vaak de fout in. En met íets te vaak bedoel ik een stuk of drie keer te veel.

Verdedigend de boel schoonpoetsen en opnieuw beginnen, aanvallend er keihard op duiken en net als in Rotterdam afgelopen zondag gewoon bij rust met 2-0 voor staan, dan doen de 51,342 man in het stadion de rest wel. Ik persoonlijk heb twijfels, maar zodra ik die tienduizenden fans zie staan, zal al m’n twijfel overslaan in hoop. Want zo hoort het. Hoop gaat áltijd boven redenering, zelfs in de ArenA en zelfs als je stiekem weet dat je toch wel beter bent.

We’re bringing the love while
we’re spreading the word
with our little big army.

There’s no time to waste,
grab your things, don’t be late.
Come on and follow me.

Follow the Orange Red-White Glow!
Follow the Orange Red-White Glow!

—————————————————-

Zo, en dan nu even wat anders. LOL 3J’s. Wanneer stoppen we nou eens met die poppenkast, jongens? Dat Oostblok stemt ieder jaar weer op elkaar en ieder jaar tuinen er weer mensen in door gewoon te stemmen, ‘omdat het deze keer toch echt gaat lukken,’ aldus iedere hersenloze zanger/entertainment-deskundige die er in Nederland rondloopt.