Reinout Oerlemans (Mill, 10 juni 1971) is een Nederlands acteur, televisiepresentator en -producer.
Goed. Nou, dat dus. Reinout Oerlemans. Wie? Ja, ik weet het ook niet precies. Iets met soaps ofzo. En hij regisseert de verfilming van ‘Komt een vrouw bij de dokter’. Da’s een boek, voor de leken onder ons. Niet dat ik ‘m heb gelezen maar het is volgens velen zowat het beste boek van de laatste tig jaar dus dan weet je het wel. Maar goed, Reinout fucking Oerlemans vond het een goed idee om vandaag op het Spui te filmen. Leuk, actie, sensatie voor het Amsterdamsche publiek. Fijn. Wie is daar weer de dupe van? De Amsterdamse OV-reiziger. WANT ondergetekende kwam net bij een film vandaan (Harry Potter and the Half-Blood Prince, heb ik nou twee keer gezien en hij was twee keer verdomde goed. Aanrader? Behoorlijk) bij bioscoop de Munt en moest met trammetje 14 naar huis.
Reinout Oerlemans. Godverdomme. Had je geen andere dag kunnen kiezen? Ik bedoel, aardige vent ben je hoor, zelfs in een 1-op-1 gesprek. Maar je planning is rampzalig. Ik zal even vertellen wat er gebeurd is. 22:40 was de film afgeloopt, 22:45 staat Tommerd buiten. Rond 22:55 op de halte, waar dan al aardig wat publiek staat om te kijken wat er nou aan de hand is. De bushalte staat vól mensen dus ik blijf gespannen kijken welke BN’er nou weer overhoop is geschoten door een Ali of Mohammed Baba. M’n hoop op nog meer mediacircus-racisme valt echt in duigen wanneer ik Reinout Oerlemans (mét baard) een auto uit zie stappen die net in de fik gevlogen leek te zijn … zonder kleerscheuren. NOU GODDOMME GIFKIKKER ECZEEM. Dan bedenk ik me opeens dat er camera’s bij staan. ..heuy, er wordt hier opgenomen! :’D
Maja. Door dit hele fiasco reden de trams nauwelijks rond ‘t Spui dus moest ik op zoek naar een andere plek. Nou, dat doe ik dan ook braaf. Onderweg kwam ik een Telfort-gebouw tegen dus daar heb ik even tegen aangeschopt (ik denk wel aan je, Cedric) en maar gewoon doorgelopen tot ik iets zag wat leek op een tramhalte. Tien minuten gewacht, toen begon de drang voor een FIGURANTENROL toch wel omhoog te komen. Dus ik loop weer terug, en wat zie ik? Ze zijn opgeschoven waardoor de trams weer kunnen rijden! Weeeeeee. Toppie. Had je dat nou niet eerder kunnen bedenken, Baardmans? Ik heb anderhalf uur niks gedaan waarvan ik zeker 30 minuten IN DE REGEN niks gedaan heb! Maar goed, tussen de tijd dat ik weer op de tramhalte op ‘t spui stond en tram 14 ook daadwerkelijk kwam heb ik even met meneer de regisseur gekletst, met toch wel de belangrijkste vraag van mijn kant waarom hij nou weer vandaag zonodig moest filmen op een plek waar ik was, waarop hij antwoordde dat ik op die manier wel in een grote film zou kunnen komen. Nou, fijn. Mocht je binnenkort mij voorbij zien komen in een bioscoop, waarschuw me even. Kan ik ‘m aanklagen voor het gebruiken van mijn lichaam in een bekende, Nederlandse A-film.
Tussen kwart over twaalf en half één was ik thuis… Drijfnat. Hoechei. Ik heb een aardig gedeelte van de tijd buiten in de kou en in de regen gestaan dus als je me binnenkort tegen mocht komen en ik hoest m’n longen spreekwoordelijk m’n lijf uit, don’t worry. Het is geen tacohoest. De één z’n verkoudheid is de ander z’n brood hè, Reinout.
P.S. Ja dit is een klaagblogje, als je het zo erg vindt waarom lees je dit bericht nu dan nog steeds lutser